Żywe trumny
Notatki
Reportaż z przeniesienia prochów rodziny Opalińskich do nowego zamku w Sierakowie.
autorka - Blimel Maria i Wasilewska Wanda realizatorka - Goszczyńska Irena
Materiał otrzymał wyróżnienie Stowarzyszenia Radia Publicznego. Premiera 02.10.1995
-- produkcja: Radio Poznań. Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Więcej informacji: https://radiopoznan.fm/ instagram Radia: https://www.instagram.com/radiopoznan/ facebook Radia: https://www.facebook.com/radiopoznansa
Pokaż transkrypcję
00:00:01: Kompania!
00:00:02: Patrz coś!
00:00:03: Drugi szereg w tył!
00:00:04: Zloty!
00:00:06: Na ramie!
00:00:08: Wroć!
00:00:10: Prawo!
00:00:11: Zloty!
00:00:12: Nierunek na froską, paia!
00:00:14: Ojż!
00:00:24: Przepaniu jest jakaś tam rocznica, dawny książąc i w przenoszą prochy do zamku ich.
00:00:31: Ale dlaczego?
00:00:36: Mam jakąś zabawę, przecież tu nie ma co robić w ogóle.
00:00:43: Ogrzeb będzie o talijskich.
00:00:49: To jest nie tylko roczystość, to jest całą kształt.
00:00:53: To jest raczej wesoła, nie smutna.
00:00:55: Smutna, raczej.
00:00:56: Wesoła powinna być.
00:00:58: smutna, bo jest pogrzeb, ale jest wesoła.
00:01:00: To jest taki dawny pogrzeb, więc jest zapomniany.
00:01:04: Po prostu niebolesny.
00:01:07: On jest bardzo dawny, bo on jest przecież piście lat, nie?
00:01:11: No.
00:01:11: Bardzo miła, bo jest bardzo dużo obcych ludzi i jest bardzo przyjemnie.
00:01:16: pogoda wspaniała.
00:01:17: Bardzo miło.
00:01:18: O, Pania!
00:01:20: Drugi szereg z tyłu.
00:01:22: Lod!
00:01:24: Prawo!
00:01:25: Lod!
00:01:26: Przepraszam, paia!
00:01:27: Dziękuję bardzo.
00:01:28: To są te, co do chorągy znaleźć.
00:01:30: To jest żałobna.
00:01:37: Żałobna chorągę, która w naszej parafii uczestniczy na pogrzebach.
00:01:43: Tu właśnie pisze parafia się raków, no a po drugiej stronie... Matko boleszna, ratuj dusze ciścia.
00:01:52: Panie, to jest ciężkie.
00:01:54: Panie, sobie poradzi.
00:01:55: Nie mogę cię gibnąć.
00:01:57: Chcę pani spróbować.
00:01:58: A jak wiatw wieje?
00:02:00: Panie, trochę trzeba i siły, i odwagi, co się nie robi dla Boga.
00:02:05: Dlaczego nie i za opalińskimi?
00:02:07: Nie wiem, czy my są jacy my są.
00:02:20: Przecież ludzie się chcą pobawić po prostu.
00:02:22: Tutaj nie się wydaje, że w wojewodach doma zaszczyć, że w jego właśnie województwie jest coś takiego, co może się poszczycić, znaczy się.
00:02:31: Dwa pochówki jednej osobie, znaczy się jednym urodowi, to już jest wyjątek, to już jest niespotykana rzecz.
00:02:42: Jestem takim tutaj chorążem z mojego stronnictwa z Pezelu.
00:02:49: PSL tak idzie koło Matek Gróżeńcowy?
00:02:52: Nie wiem, idziemy koło z bowidowców, bo to już tak było, od góry ustalono, że każdy z pocztu sztandarowych po kimś tam idzie, nie następuje.
00:02:59: W kompaniach honorowa później są mi matki różencowe, później z bowidowcy, pezel, wiem, że jest wojewoda.
00:03:06: A hierarchia kościelna?
00:03:08: Kościelna, tak owić.
00:03:09: Pani Jezu, opomniałem właśnie, że arcybiskup przyjechał z troba i chyba iliś tam księży z kapituły metropoitarnych z Poznania.
00:03:19: Deżywamy dzisiejszy dzień.
00:03:27: otwarcia do tych czasowych grub.
00:03:30: Pięciu członków rodziny opalińskich, które spoczęły w krypcie tego kościoła na życzenie pierwszego z nich Piotra Opalińskiego, wojewody poznańskiego, który ufundował ten kościół i miał prawo zaszczec sobie.
00:03:50: On, jego rodzina, na wieczne czasy spoczęły.
00:03:56: w podziemniach tego kościoła.
00:03:58: Ksiądz probusz nie chciał się pozbić, szczątek i dobrze to świadczy o nim, że czuł się zobowiązani wobec fundatorów tego kościoła.
00:04:14: Wtedy Pan Wojewoda wysunął projekt, żeby nie było najlepiej, żeby to cofano ich rybcie ich dawnego zamku.
00:04:28: A Pan Wojewoda odbudował nie tylko Miejsce na ich spoczynek, ale odbudował cały zamyk.
00:04:38: To nie było radio, prace, telewizji.
00:04:40: I nikt nie potrafi opowiedzieć gdzie oni chcieli być bochowani, a że są teraz przeniesieni akurat na zamku.
00:04:46: To jest odgórne postanowienie, że tak jest, a nie inaczej.
00:04:49: Na pewno w grubę się nie będą przewracać, bo leżą akurat w krypcie.
00:04:53: Może akurat w tych sarkowach się przewracają.
00:04:56: W co nie wierzę, bo... osobiście układałem i nie będą się już przewracać.
00:05:21: Można wypowiedzieć, że Kościół wchodząc się na to, sprzeni wierzył by się temu poleceniu fundatora Kościoła, który pragnął.
00:05:33: w jego podziemiach było miejsce pochowku dla jego rodziny.
00:05:38: Decyzja o przeniesieniu tych doczesnych sztątek razem z sarkofagami przekraczała kompetencje biskupa.
00:05:51: Jest to też wielka zasługa księdza artybiskupa, bo mógł powiedzieć, prawo kościelne zabrania przenoszenia prochów szczątków doczesnych ludzi.
00:06:00: Ksiądz artybiskup był w Kury Rzymskiej, uzyskał zgodę na... Przeniesienie stawiając przed nami trudne warunki, notarialne poświęcenie tego miejsca, umieszczenie szczątków w sarkofokach, ale myślę, że dzięki temu wzrosła też ich randar.
00:06:13: Uważam, że to był dobry interes.
00:06:15: Robocz chciał, żeby stały w jednej nawie kościoła, na wierzchu, w ołtarzu tym bocznym, ale jednak się Poznań nie zgodził.
00:06:24: Te prochy, czy coś, cośmy przekonali, to... Jak są na tym miejscu, niech oni zostaną już tam, bo myślę, że kolejne przeniesienie do gościoła to by było już wielkim nieporozumieniem naszych włazów.
00:06:42: Znajdują się tu od paru minut nie tylko sarkofagi, ale jest to autentyczne miejsce pochówku postaci historycznych, przedstawicieli rodu jednego z bardziej zasłużonych dla Wielkopolski.
00:07:09: i kolejny uroczysty zamknięciej z Arkofagu nad Trumną Krzysztofa Obalińskiego z Warzłego w XVI w. w. roku, który był również województw poznańskim.
00:07:20: Po wyborze Jana Kozimierza, skłócony z królem, był uczestnikiem tak zwanej opozycji magnackiej.
00:07:25: W. w. w. roku, stając na ciele pospolitego ruszenia województwa poznańskiego, poddał wielkopolskę królowi szwedzkiemu Karolowi Gustawowi.
00:07:38: Wazie.
00:07:39: Zmarł tknięty paralizem w grudniu tego samego roku.
00:08:04: którzy się tej ziemi przysłużyli i dlatego parafia i społeczeństwo poniosły wiele ofiar, żeby przenieść ich z tego miejsca zagrożonego do miejsca spokojnego, wiecznego skoczynku i czekania na zmartwychwstanie.
00:08:22: Pisasz, Księkiewicz, no są czarne strony i białe strony, nie?
00:08:31: No i przez to to tak opisał, że to niby zdrajca był ten syn opolińskiego Krzysztof.
00:08:36: Ale my tego nie wiemy, czy to naprawdę tak na fakcie było.
00:08:40: Krzysztof Opoliński, którego osobiście własnoręcznie włożyłem do Trumny, jako zdrajca nie może być... Sinkiewicz potraktował go jako zdrajcę w potopie.
00:08:50: To był jego, dajmy na to wymysł, żeby napisać swoją książkę.
00:08:54: To jest do mnie manie Sinkiewicza o danym człowieku.
00:08:59: A w naszych narodzie nie ma też takich... Dzisiaj większych zdrajców mamy.
00:09:03: Dobrze.
00:09:06: Tak, no a sprawa Krzysia, no rzeczywiście Krzysiu nam się tu trochę spażył.
00:09:10: Chciała pani pochować wszystko.
00:09:11: pięciu, pięć, cztery opalińskich z wyjątkiem Krzysztofa.
00:09:14: Krzysztof miał zostać tam w podziemiu w wodzie, tak, jego szczątki, tak.
00:09:18: Po śmierci należy się odpowiednie miejsce do tego, by mógł spoczywać jego szczątki, prawda?
00:09:24: Szczerze powiem mówiąc, jest zasługa kilku osób.
00:09:28: Żeby ten zamek powstał tu.
00:09:29: A nazwiskami nie będzie.
00:09:31: Nazwiskami nie będziemy operować.
00:09:32: Jak miały się pieniądze zmarnować, to dopiero odbudowali.
00:09:36: Tych zaangażowanych osób, które rozbytowało tę kwotę, jest więcej, prawda?
00:09:40: Tak.
00:09:40: Także myślę, że nie chciałbym tutaj wypowiadać się przed Panią sam, prawda, bo wiadomo, że to jest dla pracy i w związku z czym mogłoby to się, no, ja może... Prosił panie o takie zadanie pytania, może sobie iście panu wojewodzie, skoro on zadecydował, prawda, o tym?
00:09:59: Dajemy tam, gdzie mamy partnera, który też chce coś dawać.
00:10:04: I tu akurat byśmy mieli partnera.
00:10:05: Nie są to tylko eksponate, ale są to żywe, trudne, prawda?
00:10:09: To jest coś, co ma swój wyraz.
00:10:13: Jego woda bardzo często tutaj przyjeżdża do Sierakowa, z tego względu, że jego syn ożaniem się tutaj do Sierakowskiej panny.
00:10:23: doliciałam się od pewnej osoby, która pracowała przy budowie zamku, że przyjechał Pan Wojewoda, zamki z jakimiś ludźmi i że przed zamkiem powinna być jakaś trawka posiana, żeby to tak estetycznie wyglądało.
00:10:37: Więc stwierdzono, że trawa przez kilka dni nie wzrośnie, nie wybije się, no to stwierdzono, że obie sposiają.
00:10:45: I w Sierakowie była panika, bo nigdzie owsa nie można było dostać, ale od jakiegoś tam rolnika wnębili ten owiec?
00:10:52: No i w tej chwili jest elegancka trawka.
00:10:54: I dla mnie, osobiście, to najbardziej optymistyczny akcent dzisiejszej uroczystości.
00:10:59: W dzisiejszych czasach, gdzie każdy chce podkrecznać różnicę dzielącego od bliźnich, gdzie nie respektuje podstawowego przykazania miłości bliźniego, a tylko szuka właśnie z warów, tu przy budowie tego zamku, przy odbudowie tego zamku.
00:11:14: Zjednoczyli się wszyscy, dosłownie wszyscy i murarze i cieśle, i historycy sztuki, i dyrektor stadał gierów, który nie czekając na rozstrzygnięcia prawlę pozwolił na realizację inwestycji, i pan burbiż i pan przewodniczący Rady Miejskiej i przedsiębiorstwa odbudowy Obiektów Zabytkowych, i historycy sztuki, Tu pozwolę sobie na dobrą złośliwość, który, nie patrząc na ostre kanony, pozwolili zrekonstruować w takim aninim kształcie tenże zaby.
00:11:46: Wszystkim tym ludziom bardzo dziękuję.
00:11:48: Bóg zapłaniał.
00:11:57: To straszne pieniądze, ale straszne zabytek.
00:12:00: Postaw na tych ruinach nowy zabytek.
00:12:03: Tam tylko były piwnice.
00:12:04: Jak to nie było, przecież było i jest teraz tylko rematy przeprowadzone.
00:12:08: Nie budował nam.
00:12:09: Chciałaś ten zabytek?
00:12:10: Nie widziałam, bo nie chodziłam, to nie widziałam.
00:12:17: A to serdecznie podziękować Panu wojewodzie pozańskiemu za trud i osobiste zaangażowanie pod budowędzami.
00:12:25: Mam nadzieję, że ta świetność sierakowa z XVII wieku zostanie przewrócona.
00:12:30: Myślimy o zakupie stylowych mebli z okresu renesansu, a to po to, by również mogły się tu odbywać uroczystości ślubne.
00:12:39: Jeżeli jest trudna, czy sarkofak, a wyżej piętro jest ślub, no to raczej na naszą polską gwarę czy mowę to nie pasuje.
00:12:52: Zamyk, tak?
00:12:53: Jaką ma wartość historyczną?
00:12:56: Bardzo przepraszam, mam gości na górze i nic muszę kończyć.
00:12:59: No cegło jest nówka, ale wymiary i to wszystko to jest tak, jak było kiedyś.
00:13:03: O co oryginalnego?
00:13:04: Z prawie nic nie oryginalnego.
00:13:05: Przy profesorze Skuratowiczu byłem akurat i ja pracowałem z nim i mój kolega, który zenopracował, znalazł część kawlak, który jest widoczny na jednym z tych folderów.
00:13:18: Tak, rzeczywiście z folderów jest umieszczony.
00:13:20: Ja znalazłem przejść kafla z wizerunkiem orła, które są też bardzo cenne.
00:13:25: Właśnie w pewnym momencie, jak zaczęliśmy odkopywać to skrzydło od warty, zaczęły wychodzić jakieś dziwne ślady.
00:13:30: Wydawało nam się, że nic nas nie zaskoczy i w tym momencie możemy odkrywać właśnie jakieś kanały.
00:13:35: jakieś wyrąbane elementy.
00:13:37: Pierwszy moment, że to jest jakieś rozbiórkowe elementy, będzie kiedy wlezliśmy w ten kanał, zapachniało amoniakiem, rzecz była jazda.
00:13:44: I w tym momencie okazało się, że zamiast oba skrzydła zamku miały zastawki, ślady po palikach, po blokadach, żeby te nieczystości, jak spadają, też nie odbiły we Wrocławiu.
00:13:55: I to był szok.
00:13:56: I sukcesem tego jest pokazanie wreszcie, że Wielkopolska jest najbogatsza.
00:14:01: ale standardy życia niczym nie ulegają różnicy między Śląskiem i Czechami.
00:14:06: I to jest ten sukces.
00:14:06: Pan profesor Skuratowicz zaangażował się całym sercem, całą duszą, żeby zrobić coś... No, złośliwi mówi, on zbudował sobie po mnie, ale to złośliwi zawsze mówi, on zbudował po mnie dla Sierakowa i dla nas.
00:14:16: Bardziej przyciągało do tego ludzi i w ogóle, jeżeli były te ruiny, aniżeli w tej chwili, bo po prostu to jest tylko postawione, wybudowane, ale nie ma praktycznie żadnej atrakcji zewnątrz.
00:14:27: Ja do tej pory byłem zawsze teoretikiem i... To jest pierwsza jakby realizacja.
00:14:32: Nie miałem szansy na pełną rekonstrukcję, bo rekonstrukcja jest możliwa, kiedy my dysponujemy przekazem, który pozwala na to.
00:14:38: Ponieważ to nie było przekazów, jak bryła wyglądała.
00:14:41: Myśmy wiedzieli tylko, jak wyglądał zamyk Barokowy.
00:14:43: Nalego nie można było zrobić, bo fundamenty by tego nie wytrzymały.
00:14:46: Myśmy spróbowali zamarkować tą bryłę średniowieczą.
00:14:50: Było pewne wymagań.
00:14:51: To musi przypominać zamyk.
00:14:53: No na pewno takie coś powinno te istnieć i tego do, no jako dzieło sztuki.
00:14:59: teraz obecnie to nie, może za kilkaset lat to będzie jako tego, ale tak musi być.
00:15:05: po prostu tradycja, narodowa i ludu, który tu mieszka.
Nowy komentarz